Domowe spaghetti z sosem bolognese. Przepis

Tym raze pragnę wam przedstawić mój osobisty przepis na pyszne domowe spaghetti z sosem bolognese. Postanowiłam się nim podzielić, ponieważ jest naprawdę szybki do zrobienia i dobrze smakuje. Muszę powiedzieć, że niezwykle podbudowały mnie słowa mojego męża, aby się nim w końcu podzielić 😉 Jedząc spaghetti bolognese w jednej z renomowanych restauracji, z dumą i przekonaniem stwierdził, że moje jest o niebo lepsze. Dla kobiety chyba nie ma lepszego komplementu związanego z jej kuchnią 🙂

Dodatkowo, parę lat temu poznałam ciekawy lifehack, jak ugotować makaron al dente, który po ugotowaniu nie będzie się nam kleił. I tutaj taka ciekawostka – informację tę zaczerpnęłam prosto z kuchennych rad od Audrey Hepburn. A wiedza jest o tyle rzetelna i sprawdzona, że autorem książki, którą czytałam: Audrey w domu. Wspomnienia o mojej mamie, jest jej własny syn – Luca Dotti. Z pewnością sam wielokrotnie próbował jej wybitnego makaronu, który, jak się okazuje Audrey wprost uwielbiała jeść 😉

Domowe spaghetti z sosem bolognese / 2 os.

Przepis na makaron. Składniki:

• makaron spaghetti, ok. 200 – 250 g
• oliwa z oliwek, 2 łyżki
• szczypta soli

Przygotowanie makaronu:

1. Zagotować wodę. Następnie do gotującej się wody dodać makaron.
2. Do gotującego się makaronu dodać oliwę i szczyptę soli.
3. Gotować al dente, w zależności od informacji na opakowaniu. Ja gotuję go ok. 7 min.
4. Po ugotowaniu pozostawić przez chwilę (ok. minuty) w gorącej wodzie, a następnie odcedzić.
5. W durszlaku zalać niewielką ilością letniej wody.

Przepis na sos bolognese. Składniki:

• mięso mielone, 250 g (np. z indyka, wołowe, wieprzowo-wołowe )
• 2 ząbki czosnku
• 1/2 cebuli
• 1 puszka pomidorów, krojonych
• 3 łyżeczki koncentratu pomidorowego
• 1 lub 2 łyżeczki majonezu*
• 3 łyżki gęstego, dobrego ketchupu (ja używam Heinz albo Pudliszki)
• 2 łyżeczki słodkiej papryki
• sól i pieprz
• dodatkowe przyprawy: u mnie jest to kozieradka, suszona pietruszka, bazylia, oregano, odrobina chili lub ostrej papryki

*W zależności od tego, jak gęsty chcemy mieć sos. Uwaga! Im więcej damy majonezu, tym sos zrobi się bardziej pomarańczowy – jak zupa pomidorowa 😉 Aby uzyskać bardziej czerwony kolor, przy większej ilości majonezu polecam dosypać więcej słodkiej papryki albo dodać nieco ketchupu.

Dodatkowo:

• 100 g sera żółtego w kostce (np. Szwajcar) lub parmezanu (ew. Grana Padano)
• zielone liście ziół do dekoracji potrawy, np. bazylia

Przygotowanie sosu bolognese:

1. Cebulę pokroić w kostkę i odstawić na później.
2. Na rozgrzaną patelnię stopniowo nakładać małe kawałki mielonego mięsa. Delikatnie poddusić. Kiedy mięso będzie gotowe, posolić. W razie potrzeby odsączyć z patelni nadmierną ilość tłuszczu.
3. Do mięsa dodać pokrojoną w kostkę cebulę i przez chwilę podsmażyć.
4. Zmniejszyć ogień / moc na patelni. Do przygotowanego mięsa dodać całą puszkę pomidorów, koncentrat i ketchup, wymieszać.
5. Pozostawić całość do podduszenia na ok. 10 min, co jakiś czas mieszając i rozdrabniając kawałki pomidorów.
6. Dodać majonez, rozdrobniony czosnek oraz wszystkie przyprawy. Zmniejszyć ogień do minimum i dokładnie wymieszać.

Sposób podania:

1. Na duży płytki talerz nałożyć porcję makaronu. Na środku makaronu uformować dziurę.
2. Przygotowaną dziurę zalać sosem bolognese.
3. Na wierzch nałożyć starty wcześniej ser. Udekorować świeżymi lub suszonymi ziołami.

Podsumowanie

Mam nadzieję, że tak przygotowane spaghetti przypadnie wam do gustu 🙂 Co ciekawe, jest to mój pierwszy przepis niezwiązany ze słodkościami. Aż do teraz moje wcześniejsze przepisy kręciły się wokół ciast, ciasteczek itp. Teraz już będę zobowiązana do dzielenia się też kuchnią w wersji „na słono” – bo jeden tego typu wpis to chyba za mało 😉

A wracając na chwilę do wcześniej wspomnianej książki ( „Audrey w domu…”) – jak najbardziej polecam! Jest to przede wszystkim biografia Audrey Hepburn z innej perspektywy – od strony jej domu, a zwłaszcza kuchni. Znajdziecie tam sporo osobistych przepisów jednej z najsłynniejszych kobiet kina 😉 Jeśli chcecie wiedzieć więcej o tej książce, to według mnie bardzo trafnie recenzuje ją Malwina z wyżej wymienionej strony. Tymczasem kończę już moje podsumowujące wywody, a wam życzę smacznego!

Ania 🙂